Pip. Ma sciâ l'aspête, sciâ me stagghe a sentî... raxionemmo.
Fal. Mi no raxionn-o che co-a punta da spä. – Aoa a-o terzo motivo... Voscià, senza intrâghe pe ninte, sciâ l'ha misso mâ tra ö sciô Bertomelin e so pappà – ö Bertomelin ö n'é offeiso e ö ghe ne domanda soddisfazion per mæ bocca. Mi son ö so padrin.
Pip. Ma in quanto a questo...
Fal. No basta, sciâ l'ha ancon provocôu, sciâ g'ha dæto ûn spuncion.
Pip. Ö l'é lê che ö me l'ha dæto a mi.
Fal. Mi no ne so ninte, questo ö no gh'intra... cose sciâ me risponde?
Pip. Che sciâ son tûtti ûnn-a mànega de matti, che mi ho âtro pe-a testa che perde ö tempo con lö, che se sciâ m'aççimentan ancon andiö da-o Commissaio a daghe querela.
Fal. Da-o Commissaio? chi ghe proponne ûnn-a partïa d'onö?
Pip. Sci scignor, da-o Commissaio... e scì... ö vêu che pigge a sciâ Manin... ma me pài!
Fal. Sciâ l'ha disonorä con tegnîsela in casa pe ûnn-a nêutte intiera.
Pip. Ma che disonorâ d'Egitto! sciâ digghe ciûttosto che sciâ no-a vêu ciù perchè sciâ no ghe pêu ciù mangiâ a dêutta.
Fal. Miserabile!
Pip. Sciâ l'é voscià ûn miserabile che sciâ no sa dove dâ di denti, se sciâ no va a mangiâ da ûn o dall'âtro...