Pagina:Piaggio Poexie zeneize 1846.djvu/891

Da Wikivivàgna
E LASAGNE



Sûnetto.


Chi vêu mangiâ con famme e gûsto grande
Vadde pe-i monti a fâ ûnn-a campagnata,
Con quattro amixi, e primma là ghe mande
Chi prepare ûnn-a bella lasagnata;

Zazzuîn, doppo ûnn-a lunga camminata
A-o comparî d’ûn piatto pin, chi spande
Tocco, e formaggio, fæta ûnn-a cioccata,
L’assäto se ghe dà da tûtte e bande;

A vedde che massacro! e che maxello!
Quanti sguäri! che taggi! e labardæ!
E che boccoîn! per fâghe o ritornello;

Sempre co-a bocca averta, e i denti affiæ,
Sûssæ a forsinn-a, perlecchæ o cottello,
E l’è ûn miäcoo se o tondo no mangiæ.