 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
Piccò a porta finalmente
Unn-a pæsta de Paisann-a,
Rossa, e ardïa comme ûn serpente,
Con medaggia e gran collann-a:
L’è chi a Mamma! tûtti criòn;
A l’intrò, a bevè e a mangiò,
A lê poi me consegnòn,
Che ben lunxi a me portò.
In carrossa son partïo,
Che testæ a me fè piccâ!...
O Sô in Lion m’ha brustolïo
Pe-e montæ c’ho dovûo fâ!...
Me portava ûn dito o Tatta;
Arrivæ sotto ûn sûjêu,
O ne dè de mi ûnn-a patta
Dove gh’ëa ûn atro figgiêu;
Questo, ûn so Rampollo o l’ëa,
Che per morto fen passâ!...
De sei meixi, giano in cëa,
Tanto grasso da scciûppâ.
Ah! mai ciù ghe fosci andæto!
Che compagno g’ho trovôu!
Indiscreto; mâ assuefæto,
Che i mæ drïti o s’ha ûsûrpôu!...
Mi cianzeivo, e lê tettava,
E fin ch’o n’aveiva vêuggia,
Tûtto o læte lê piggiava,
E mi incangio ûn pö de schêuggia!
Questo è ninte, mi dormiva
In ta paggia, e lê in te ciûmme!
Lê respiava ûnn’aja viva,
E mi soffocôu da-o fûmme!...
