Pagina:Piaggio Poexie zeneize 1846.djvu/27

Da Wikivivàgna
INTRODUZION.
A VEITÆ E A FÔA.


Sciortì ûn giorno a Veitæ
Da ûn pozzo tûtta nûa,
Coscì secca e sparûa ,
E i êuggi stralûnæ,
Che quelli che l’ammiavan
Inspaximæ scappavan.

Povea Veitæ! a cianzeiva,
Odiâ e schivâ a n’ aveiva
Ciù faccia da mostrâ,
Nè lêugo dove andâ!

Se presentò da Lê
A Föa in punta de pê,
Riccamente vestïa,
De modda e ben guarnïa
Con ciûmme e con diamanti
Fäsi, ma assæ brillanti:
Addio (a sbraggiò) Veitæ,
Ti ê chi! Cose ti fæ
Sola pe-a stradda e nûa?...

Çerco (a disse) ventûa,
Son chì che tremmo e zeo,
Schivâ da tûtti a reo,