Pagina:Piaggio Poexie zeneize 1846.djvu/187

Da Wikivivàgna



Va via de chì, descòstate,
Ti no capisci ancon,
Ritræto da miseja,
Che ti me fæ ghignon?

Adaxo , amigo, adaxo,
Ghe rispondè o Quattrin,
T’intendo e so beniscimo
Che son nasciûo meschin;

Ma peò son necessaio
A-o mondo comme ti;
Se ti ti hæ tanti meriti,
N’ho quarchedûn mi ascì;

Se son bandïo dä Corte,
Mi no me ne lamento,
E do mæ stato mìseo
Anzi son ben contento;

Mi levo a famme a-o poveo,
No fasso fâ treitoïe,
No Servo de mercede
A donne infami e a spie;

Mi e bançe da Giûstizia
No fasso strapiccâ,
Nè o bello sesso fragile
Per mi pêu diventâ:

Ciù presto ammo de stâmene
Ne-e strasse do spiantôu
Che in te sûperbe borse
Do ricco gallonôu.

Voeiva risponde o Luigi
Ch’o l’ëa zà fêua de lê,
Quando passando a caxo
I vidde ûn Passaggê: