Pagina:Piaggio Poexie zeneize 1846.djvu/138

Da Wikivivàgna
FOA LXX.


A RÆNA IN VIAGGIO.


Unn-a Ræna ûn giorno gh’ëa
Moscia assæ in t’ûnn-a peschëa,
Che a mangiava quand’a voeiva,
E a cantava quant’a poeiva.

Stûffa a sciolla de stâ ben
A schittò sorve o terren
Risolûta de cangiâ
Paize, e andâ pe-o mondo a giâ
Per trovâ ûn grandioso stagno
Da cacciâseghe ûn pö a bagno
E poeì fâ, comme foestëa,
Ciù figûa, che in ta peschëa.

A se misse per cammin,
Fæti quattro schitti appenn-a,
A sentì sciaccâse a schenn-a
Da ûnn-a sampa de barbin;
A scontrò da lì a ûn momento
Unn’armâ de garsonetti,
Che a piggiòn a becchelletti,
E a s’ascose con gran stento;
Passa ûn cäro, e ciù ûnn-a stissa
Sotto e rêue o te a menissa;
A va avanti, a trêuva ûn bæ
Chi vêu dâghe de dentæ,
Da lì a ûn pö ûn porchetto brûtto
Chi se a vêu mangiâ do tûtto.

Che belliscima demöa
(Zà pentïa a dixeiva allöa)