Pagina:Piaggio Poexie zeneize 1846.djvu/104

Da Wikivivàgna

86

O l'andò in to fâ da seja,
Affammôu pezo che ûn Lô,
Da l'amigo, che pe-o sguasso,
O quintò à creppâ da-o dô;
Ma o se fè ûn onô immortale,
Ch'o ghe dè pan e fainâ,
De patatte, ûn êuvo fesso,
E de çiôule in fracassâ;
Insalatta no ghe n'ëa,
Che l'axôu o servì per vin,
Gh'ëa per döçe de castagne,
E per frûta pigne e armoin;
Gh'ëa ûnna töa senza posate,
Co-a tovaggia de pappê,
Zà careghe no ghe n'ëa,
E mangiòn co-e dïe, d'in pê;
Bevvèn tûtti duî ä bottiggia,
Che de gotti no s'ûzava,
Gh'ëa per lûmme appeizo all'aja
Un lûmmin da man chi spiava;
Per mobilia poi da stanza
Gh'ëa due casce ben serræ;
E per tæra (oh bella vista!)
Di gren sacchi de dinæ;
In t'ûn canto ûn pö de paggia,
Ch'a serviva per dormî,
Dove spesso ghe sciortiva
Di rattoîn da fâ stordî.
Pignasecca o mangiò tanto,
Ch'o no poeiva ciù mesciâse,
E o l'andò, ma con gran stento,
Sc'ûnna cascia pe assettâse.