Pagina:Molfino 421.djvu/133

Da Wikivivàgna

32de zo che e mando a tuti[1] lor;
e sete mi tegno asai messi,[2]
sofecienti e monto spessi,
tuti ordenai a so lavor,
36e s avexendam inter lor;
che s e ge mando pessi o carne,
ben san alo che dever farne:
coxerla ben e saxonar,
40e per membre despenssar.
d ogni vianda e bevenda
se da tuti lor prevenda:
se ge soperzha alchuna fexe
44per li ne va donde se dexe.
si che per tuta esta cura
coven che viva la natura.
e per zo e za mai no ceso
48che no me percaze adeso
de mantener mea foxina,
per no descender in ruina:
d onde e no t o pu a grao
52zo che tu m ai annuciao,
de li zazun chi venen,
chi in cativitae me tenem;
che se zazuno quatro di,
56mar ge vegne e mi e ti;[3]
e si te diro ben como:
che lo no e si savio homo,
se tropo sta senza maniar,[4]
60che lo no perda lo parlar.
tu raxon dei voler dritura
e no esser tropo dura;
e per convertite, se porroo,
64un breve asempio ve diro:[5]
che quando un mego vor cura
l omo infermo d un gran mar,
fa gi fa guardia grande
68e astinencia de viande;
le contrarie gi fa schivar,
e poi gi fa le bone dar.
d onde per esser pu possente,
72voio far lo semeiente;
e questo asempio aver per man,
per mantener lo corpo san;
le cosse bone speso usar
76e le ree laxar star.
or se lo zazuno e liia[6]
tuto lo corpo aosotiia,[7]
en tute guise che savero
80schivarlo voio, se porro
(e tant or staesselo a venir[8]
quanto e gi lo stareiva a dir;
che a mi par che fa mester
84atro albegante in me hoster);
e percazarne[9] fin d aor
de reteneime in gran vigor
ni de li quai e governo;[10]
88che no me vaga iorno inderno,
ch e no habia sempre asai
de bon conduti delicai;
si che con sanna e forte tascha
92possa aspeitar la santa pascha.
che tuto vei ben avertamente,
e ben lo san tuta la gente,
che chi de dir o demandar
96o alchun segnor parlar
o guaita pur de poi maniar,
per trovalo alegro star
e de la soa question
100aver bona resposion:
ma chi uncha lo ve zazun,
rairo gi aproxima nixun;
che quaxi ogn omo sta gronduo,
104iroso, necho e malastruo.
se De t ae[11], raxon entendi
e questo bon sermon imprendi
(che tar or ven che da un fole
108se inprende ben bone parole):
no te par gran vilania,
quando un segnor per cortexia
a un so servo fa far
112un bello vestir per so usar,
e si ge porze per so dom
qualche delicao bochun,
e ll e si descognoscente[12]
116e vilam e for de mente,[13]
che lo no usa volunter
lo don che i a faito so ser?
e cossi la cossa donaa[14]
120par vir e desprexiaa.
cossi noi semo desgraeiver
se omo vor far lo someieiver.
per che me par che homo non de
124laxa perir zo che De fe,
segondo un nostro scartabello,
che dixe lo lovo a lo porcello:
meio serea ch e te goese,
128ca toa[15] dona te perdesse.
non a De faito[16] cosse tante,
che no se po[17] dir quante,
ni la bontae quant e[18] ni como,
132tute in servixo de l omo?
per che homo de per honorarlo
questo ben prendelo e usarlo,
si che no sea faito in van
136zo che fe quela santa man.

  1. CXXXIV, 32. tute.
  2. 33. nel ms. una croce a sinistra del verso.
  3. 56. forse scorretto.
  4. 59. altra croce, a destra.
  5. 64. te diro.
  6. 77. l’e in cifra.
  7. 78. corr.: asotiia.
  8. 81. ms.: staesselo ṣẹ ṿỌṛṛỌ +. Sopra è scritto auenir.
  9. 85. percazame o percazarme.
  10. 87. mi e li quai..? e in delicao governo? Meglio il primo.
  11. 105. il ms.: se de tae. Correggo: se De t ai (se Dio t’ajuti); cfr cxxxviii, 32.
  12. 115. ms.: elle si descogno scente.
  13. 116. ms.: forṭe demente.
  14. 119. forse scorretto.
  15. 128. ms.: catoa.
  16. 129. faito; l’o tien dell’e.
  17. 130. ms.: po con un’appendice all’o, forse principio d’altra lettera non più scritta; porea tornerebbe pur meglio per la misura del verso.
  18. 131. ms.: quante.