Pagina:Marston56.46-133.djvu/41

Da Wikivivàgna

(de) idolle asochè nissum crestiano le orasse e che per trapassamento de tenpo quello lögo fosse adementegao.

Or Ereña inperarixe ihamà Iuda a lo quâ a disse: "La vita e la morte t'è aparegiâ e persò elezi quella chi pu te piaxe."

E Juda disse: "Madona, quâ è quello chi fosse in um dezerto e avesse pan e o mangiasse le pree?"

E lantô Ereña ge disse: "Se to vöi vive in cel e in terra, dime lo lögo unde è aschozo lo legno de la croxe."

E Juda ge disse: "Madona, segondo che è scripto za, è pu de CC agni passai, e de so che ti me demandi e noi como possemo savei questo?"

E Erenna disse: "Za se tröva esse per la c scriptura e se sa de le cosse chi sum passai mille agni."

E Juda disse: "Madona, noi non amo questa scriptura."

E Ereña disse: "Noi amo per li angeri lo lögo chi e ihamao monte Clavario."

E Juda disse: "Lo lögo e' non lo so, che e' non era in quello tenpo."

E Ereña disse: "Per lo Segnô chi fo cruciffixo, se ti non me dî la veritae e' te farò morî de fame."

E non possando avei atro da Juda, ella comandà che ello fosse misso in um lögo unde ello stè VII iorni sensa mangiar, e a lo setem iorno Juda disse: "E' ve prego che 'o me fasai levâ de chì e si ve mostrerò lo lögo unde sum le croxe." E seando ello traito deföra ello non savea per serta veritae unde fossem le croxe, ma ello con speransa se misse a demandâ mizericordia a Dee e disse: "Segnor Dee, lo quâ aveij faito a mezura lo cel e la terra e lo quar soi fessi li cherubin e saraffin li li quai in lo corso de le aire am grande luxe a lo quar intendimento natura umana non po conprende e voi Segnor creasti VI animai a lo vostro servixo li quai piaschum a sexe are, li quatro de lor si vöram e senssa fin digando «Santus, santus, santus Dominus Deus sabaot» e doi de lor metesti a goardâ lo legno de vita in lo pareizo, e segnorezi ogni cossa chi da ti sum creai, e li angeri marvaxi in prefondo d'abizo butasti, e lo to comandamento e' non po poèm trapassar, adoncha Segnô sea la toa vorontae che sea maniffesto como messê Ihu. Xe. fo da ti mandao, e cossì m como ti mostrasti a Moize to servo lo osse de lo nostro paire Abram e Joxep, cossì se l'è in to piaxei de mostrane quello preciozo lögo unde è lo tezoro de la venerabe croxe, asochè e' possa crë in lo cruciffixo, lo quâ è rè in seculla secullor." E hagiando faito Juda la oraciom, de subito per inspiraciom divina o cognossè lo lögo e disse: "Veraxementi Xe. fo Figio de Dee vivo." E disse: "E' reffero gracia a voi messê Ihu. Xe., asochè degno non sum pu voi non me avei abandonao, e si ve prego, Segnô, che voi me perdonai le mê peccë e faime vegnî a lo stao de lo mê frë Stevam, lo quâ è scripto in li Ati de li apostori." E habiando Juda dicte queste cosse, ello ze a lo lögo unde eram staite aschoze queste croxe e fè desfâ um tenpio chi g'era staito faito desorva. E desfaito lo tenpio Juda incomensà a prende una sapa e cavâ la terra, e agiando cavao fossa II- passa ello ave trovao tre croxe e portalle tute tre a la citae. E vegando la renna Erenna fo monto alegra e disse a Juda: "Dime quâ è quella de Xe." E ello non posandolla bem cognosse, comandà che elle fossem portae a Machario, vescho de Ierussalem. E andando con grande murtitudem, elli se incontràm in um lögo unde era una dona morta. E Erenna inperarixe disse: "Aora e' possamo vei quâ è quella croxe chi sostègne messê Ihu. Xe." E astallandosse elli se missem in oraciom e dissem: "O onipotente Segnor Dee chi per lo unigenito to Figiör ai sarvao l'umana generaciom per lo legno de la santa croxe, e aora Segnô mostrane quâ è quello unde voi posasti." E abiando dita questa oraciom elli tochàm questa de le doe croxe e inderê e' la tochàm de questa chi sostègne lo nostro Segnô, e incontenente la dona averse li ögij e se levà de lo leto, e seando resusitâ ella se partì da lo mario e prepetuamenti [sic] a vivè in grande penetencia loando senper la grande possansa de lo nostro Segnô Dee.

Or partandose de quello lögo Judua[sic] portava la croxe, e andando circha l'ora de nona elli avem incontrao um zovem morto chi se portava a la fossa, e elli lo fem posar in terra e misse la prima e la seconda croxe sum lo corpo morto, e per so no resusità, e ge missem la tersa e deprezente lo zovem resusità. E lantor monta grande quantitae de pövo, vegando questo grande mirachullo se convertim a messê Ihu. Xe. Segnor nostro. E lo demonio invidiozo stava in aire e dixea in grande voxe: "O Ihu. Nazareno tu me levi tute le mee anime com lo to legno, lo quâ anchora me contra resusitando li morti!" E anchora lo demonio dixea: "Per Juda e' fei fâ lo traimeto[sic] e aora per Juda e' sum traio, ma e' troverò bem anchora quarche ingano contra de ello e resusiterò um atro rè chi in mi creirà, e tuti voi meterà in grande tromento." E seando Juda pin de Sprito Santo disse: "Xe. Figiör de Dee vivo, chi li morti resusiti e li paraletechi e levorxi mondi e li demonei deschassa[sic] e elli danam in abicio de fögo prepetuo."

Or intendando so Ereña