Pagina:Marston56.157-187.djvu/21

Da Wikivivàgna

(aveine) alegressa, e persochè o non g'è senper dosse ello se ne contrista, e de quello dorei o non pensse mai si se ne alegre.


Lo nono grao si è oraciom

Lo nono grao si è oraciom. De la quâ Xe. disse in lo Evangerio: "Ogni cossa che demanderei a lo mê (mê) Paire in lo mê nome con oraciom e' l'averei. E quando voi demanderei spriti de reseive e cossì o ve sarà faito."

E Davit proffeta disse: "A ti sarà daita la mea oraciom, e cossì como lo incenso in conspeto." E in questo o ve mostra che la incenso oraciom a in ella doe propietae, soè che lo homo demande cossa chi sea justa e che ello se despoñe quanto o po de piaxei a Xe., asochê o sea degno de reseive quello che o demanda.

E santo Agustim dixe che quelli chi demandam in lo nome de Ihu. e che demandem cosse de sarvaciom Dee ge le dà. E in um atro lögo o dixe: "Non ve maravegai se non sei exaudij, persochè 'o non demandai in lo mê nome, ma se voi demanderei quelle cosse a fâ lo homo preffeto, 'o le averei, persochè lo Paire de cel è preffeto e non a a dâ cossa chi non sea preffeta.

E san Grigö dixe che lo nostro Segnor Dee non vö atro salvo quello che o ne mostra demandâ.

E san Geronimo dixe che Dee non exaudisse secondo che g'è demandao, ma e' l'exaudisse segondo che l'è pu necesario, persochè quando tute le vertue abandonam lo homo e che non ge roman atro aitörio salvo quello de Dee, e quello o non lo pö avei salvo con preffeta oraciom.

La oraciom fe receive a Abram la promisiom de lo Figiör ded Dee. La oraciom fè receive a Moizes la leze de Dee, e quando o conbateiva con li inimixi de Dee e che o stava a pregâ Dee, e tanto quanto o stava a l'oracio[sic] e tegniva la man levae a cel o venseiva.

E anchora o se leze in lo testamento vegio che o stè agni trei e meixi sexe che non piovë, e per la oracio[sic] de Joxoè o ihovè. E anchora per la soa oraciom o fè stâ lo cel che o pareiva senper jorno. Quanti benefficij è stëto faito in lo vego testamento e növo per la oraciom. O non se leze che se trovasse mai si santa persona chi demandasse una gracia a Dee chi non la demandasse con oraciom. E si non te vöi afatigâ in lo servixo de Dee. E de questi se po dî che e' seam semegeivi a quelli como disse Izaia proffeta: "Questo pövo me honora con le lagreme e lo so cör è lonzi da mi."

E Xe. disse: "O non intrerà in lo regno de cell tuti quelli chi me dixem «messê», ma o ge intrerà quelli chi fam la vorontae de lo mê Paire." So è a dî, o non basta a pregâ a Dee de la soa salvaciom se o non fa per hövere tuto quello che o po, persochè a pregâ Dee senssa fâ atro bem si è lenta [...] Dee fa bem per tre raxoim e a vorei pregâ si è a desprexiâ li vicij como de corpo e de anima preffeta la persona de anima cossì de övere vista e preffeta e una vita de gracia e de bona hövera si è como de corpo de la devota oraciom, e la oracio[sic] preffeta si è l'anima de la veraxe justa.

E santo Anbröxio dixe: "Nissuna persona non dè dî «e' non oro persochè non vego ni odo chi me responde de quello che e' demando». E' te prometo in veritae che avanti che ti agi conpia la oraciom, Dee a za exaudia la toa justa demanda.

E' demo aora vei che propietë a quello chi demanda con la oraciom preffeta e contunia, asochè Dee exaudisse la soa demanda. Promeramenti e' demo avei preffeta fe', persochè Dee vole[sic] e po e sa tuto bem, e punisse tuti li mai, e persò ti lo dei orâ, asochè o possa mentâ tute le cosse mâ faite e sastifâ[sic] tuti li bem lassai. E pöa o dè avei siencia in quello che o demanda, asochè quando o vö demandâ che ello ne comanda che demandemo cossa justa, persochè quando se creissemo avi[sic] gracia, che non aquistasemo jra. E pöa e' demo avei umilitae, che quello chi demanda a Dee si è indegno de reseive, avegnachè sensa quello o non po stâ, per che confiate soramenti in Dee e non in li töi mereti. E pöa o dè avei caritae in esse contento de reseive segondo la vorontae de Dee. E pöa o dè avei devocio[sic], asochè demandando ello cente deleto in la anima soa de so che ello parlla a Dee. E pöa o dè avei conpassiom in dexirâ per lo prossimo quello che o dexira per lê mesmo. E pöa o dè avei constancia, persochè o non se dè stanchâ a reseive lo bem pu che o non vorea, e si non se dè desperâ quando le cosse non ge veñe prospere, ma o dè fâ da soa parte tuto quello bem che o po. E pöa che o demande a Dee quello chi ge mancha, e agi[sic] per fermo che ello te exaudirà.

E san Sidero dixe che le quatro cosse per che Dee non exaudisse lo homo: la promera quando lo homo non demanda bem e che o non sea aparegiao a reseivello, e che o non fassa da soa parte quello che o porea fâ, ò che o sea degno de mao bem cha quello che o demanda. E però ogni persona dè esse bem ornâ de quarche bona hövera avanti che o vage a fâ oraciom, e pöa o dè pregâ Dee che o lo exaudisse e che o l'ameistre a demandâ cossa chi ge piaxe e che o fassa che o ne sea degno.


Lo decimo grao si è cofessiom [sic]