Pagina:Lunaio.reginna.1888.djvu/14

Da Wikivivàgna

R. V'obbediscio con piaxei,
Perché sento a ciù no poei
Gambe rotte e ren derrûæ
Pe avei giôu mëzo a Çittæ.

E ve-o dixe e Cartellinn-e
C'ho chi drento radûnæ
Dove ottanta Scignorinn-e
Me g'han scrïto e sò giornæ;
– Cosicché, in continûazion,
Posso andâ sempre in giandon
Tûtta a santa Settimann-a
Sensa perde a tramontann-a;
– Da ûn salotto passâ a l'ätro;
Comme a giâ i palchetti a-o Teatro,
Brûxâ incenso a-a vanitæ
Da-o tramonto a-a primma etæ.

Benché pòrte sempre a cöa,
Benché faççe da arraggiôu,
Mi o progresso da Scignöa
L'ho de lungo seguitôu;
E con tanta ciù attenzion
Con ciù sento predicâ
Che a moderna edûcazion
A fa a Donna diventâ
Un miracolo de scienza,
De corraggio e de eloquenza.

Ve so dî che ciù de çento
Sta giornâ n'ho invexendôu,
E in to brïo do complimento
Tûtte a man m'han subissôu;
– (Perché devo fâ osservâ
Che e ciù Bælle da giornâ,