Pagina:La settimana religiosa,1890,XX,4-5-6.pdf/45

Da Wikivivàgna

Pant. Cose poëmo ciù dî a questa nostra figgia. A n'ha confûso tûtti.

Luçia. (A Cecilia) Son tûtti füti, füti; mucchi, mucchi.

Togno. A l'e ciù brava che noî.

Ors. Questi mæ sentimenti son frûti di boin prinçipii che i mæ genitori m'han dæto fin da piccinn-a. Mi no gh'ho merito. O l’é merito loro.

Fort. Insomma a l’é finîa. Orsolinn-a a l’é padronna de sceglie o genere de vitta che ghe piaxe, e noî non ghe-o poemo impedî. E beseûgna dî come dixe o poeta: Elesse il ben della più nobil vita.

Ors. O l'è in t'e[sic] l'Evangelio. Con o permesso deo[sic] papà grande e di mæ genitori, salûto tûtti e me retîo (parte).

Fort. Mi no so cose di. Son dolente e insemme son edificâ.

Pant. A dolcezza o a mansuetudine de sò risposte m'han disarmôu. O mæ natûrale con ûnn'ätra o m’aviæ portôu a risentîme. V'assegûo che se a parlava con sûpærbia l'aviæ costreìta a fâ a mæ moddo; ma chi pêu rexiste a ûn parlâ coscì döse e giûdisiozo?

Fort. E sapiente.

Dex. Sciâ Fortûnin. A n’ha rifiûtôu i nostri figgéu, e besêugna voeìghe ben.

Togno. (A Margherita) Nostra figgia a l'è ciù brava che noî e non meritemmo d’aveìla.

Marg. Se a s'assummeggiasse a ti a non saviæ parlâ.

Togno. E s’a foîse comme ti a parlieìva troppo e mâ.

Marg. Via tornemmo a ticûssâ.

Togno. Via finimmola.

Pant. A finiscio mi. Creddeìva stasseia conchiûdde e impromisse e aveìva fæto preparâ da-o Rasccianin, duî raviêu pe çenn-a. No besêugna lasciâli andâ in malôa. A quest'ôa son forse pronti. I mangiëmo a-o stesso moddo. A sciâ Fortûnin a favoriä fâ penitensa con noiätri. Anche Dexidëio s'intende.

Fort. Voentëa: accetto.

Luç. E noiätre?

Pant. Voiätre ascì. E v’assettieì a töa; a servî ghe son i garzoîn da locanda.

Çeç. Sciô Patron, sciâ me pâ proprio ûnn'ätro.

Pant. Mæ nessa a m’ha incantôu. No vêuggio mai ciù ëse rôuzo, né comandâ a-a bacchetta. A lesion de stasseia a me serviä pe ûn pesso.

Luç. E Orsolinn-a a resta in casa?

Pant. Orsolinn-a a se merita d’ëse in cappo de töa, e ghe-a mettiö? Andemmo. (Agli uditori) Scignori, se sciâ vêuan favorî. I raviêu fümman in töa.


FINE.