Pagina:La Zingara 1664.djvu/128

Da Wikivivàgna

barcá de cazzinna da ingianchighera. Lié se ne lamentà con ro so galante, ch'era un Caporá Corso, ma l'antora o zè fœra e non se puètemo vei. Houra l'è vegnuo e appuinto l'ho controù quando ti é sentio ro rumó, e l'era con ra so squadra de vintisinque compagni chi se son missi à criá: "Tombamolo, tombamolo!" Mi metto re spalle à ra muraggia e caccio man à questa poca carité ch'ho chì à loù e ghe diggo, cosíe à ra bonna: "Tombamolo n'è? Vorrei-vo che ve fasse fá dre tombarelle à cà dro Diavo? Canaggia!" Ló comenzan à serrame adosso e mi à stá su ra defeisa, no me calando però moé destaccame da ra muraggia per conosce ro costume de quelli mastin che solan da derié da galant'homo.

Lich.
O ne dixe de quelle che stareivan ancon un'anno d'intra paggia.

Cap.
Su ra fin, stanchi ló de tirá e mi de rebatte, ghe diggo: "Posemo ri arme e femo à ri pugni", perchè mi, à ditera, à ammenestrá d'este porpette