Pagina:Giurian Rosso Mss 17720.djvu/85

Da Wikivivàgna

12.
Sè l'amò, che ve porto, e rò respetto
Per aveì rò mè mà sempre taxuo
Se drò bon, se drò fin, se dò perfetto
E rà merzè, che n'hò fin aora avuo
Diro voi, che l'hei visto, e s'in effetto
D'atro moè m'hai pagoù, che d'un saruo,
Rò quà per vostra usanza, e me desgratia
D'aveì come vorreiva n'hò moe gratia.

13.
Se me neghè un favò de questa sorte
Se à tanti prieghi nõ ve seì devotta;
Mì morrò ben se sà, mà rà me morte
Ve metterà ancon mà ciù d'uña votta
Che dall'esempio mè rè gente accorte
Schiveran de servive perche in notta
Sareì drà ciù superbia, e ciù villanna
Che moè creasse rà natura umaña.