Pagina:Esopo Zeneize 1822.djvu/95

Da Wikivivàgna

Pignasecca o mangiò tanto,
Ch'o no poeiva ciù mesciâse,
E o l'andò, ma con gran stento,
Sciunna cascia pe' assettâse.

Pignaverde o mangiò poco,
Ch'o l'ea sempre desgûstôu
D'avei fæto tanta speisa,
Ch'o se paiva[1] assascinôu,

Non ostante o fesse mostra
D'ese tutto in allegria,
E o l'andò lè ascì a assettâse
Per tegnîghe compagnia;

E lì comme dui sposoei
Doppo d'ese ben çenæ,
Stan sciallandose in sciù gotto
A contâ i sò amoi passæ,

Così lô stavan façendo
Di discorsci do so pâo
Con contâse a vitta, e miacoi
Per fâ vedde chi ea ciù avâo;

E per daghe un-na gran prêuva
D'economico costûmme,
Pe' avanzâ quello poco êujo,
Pignaverde ammortò o lûmme,

Pignasecca o l'approvò
De stâ lì a discöre a-o scûo,
E per non frûstâse e braghe,
S'assettò lé ascì a c.... nûo;

  1. paeiva