Pagina:Esopo Zeneize 1822.djvu/83

Da Wikivivàgna

Che bajando insanguinôu
O scappava verso o prôu,
Ghe và apprêuvo ascì Martin,
E là o trêuva Zänettin
Addormïo comme un succon,
O no vedde nisciun[1] bæ,
Perchè stætighe arrobæ;
Pin de centi, e despeazion
O caminna da so Poæ,
E ghe conta l’istojetta,
Ma so Poæ piggiò a trappetta,
Ghe schissò quattro legnæ,
E o ghe disse: ti è un Messè,
Se ognun fava o so mestè,
I mæ bæ saivan[2] ne-o prôu,
Nè m’aviesci assassinôu[3].




FOA XLIV.

A Vorpe, e a Beccassa.


Un-na Vorpe vegia, e fin-na
A disnâ un giorno a l’inviò
A Beccassa so vexin-na,
Che per smorfia a l’aççettò,

  1. ciù de
  2. saeivan
  3. assascinôu