Pagina:Esopo Zeneize 1822.djvu/34

Da Wikivivàgna

Per to ben, forse, che anchêu
Sta domanda ti m’æ fæto,
Se ti è[1] savia, aggila in coêu
Co-a risposta, che t’hò dæto,
Perchè a pêu vegnîte a taggio,
No stâ a cianze... addio... bon viaggio.


FOA XIX.

O Lô, e a Grûa.


Un-na votta a un Lô affammôu,
Per mangiâ de stranguggion,
Ghe restò in ta goa ciantôu
Un ossetto de monton[2],
O soffriva a ciù no dî,
Con gran reizego[3] de moî;
O spedì da tutte e bande,
Promettendo un premio grande
A qualunque di Animæ
Poese avêi l’abilitæ
Con meixin-ne, o con segretto
De levâghe quell’ossetto;
Da ogni parte ne vegnì
Per tentâ quella gran cûa,

  1. ê
  2. piccion
  3. pericolo