Pagina:Esopo Zeneize 1822.djvu/14

Da Wikivivàgna

Se den quelli gardetti
Per fâla in menissetti:

Oh! oh! disse a Formigua,
No son ciù desgustâ!
O costa troppo câo
Chi a-o mondo vêu figûâ!
Oh! comme son regin-na
D’ese brutta, e picin-na!

Ecco cose fà a bellezza,
E andâ sempre a fâse ammiâ,
Quanto megio l'è a saviezza,
E o stà in casa a travaggiâ.

FOA V.
A Crava, e o Lô.



Un-na Crava voendo andâ
In t’un bosco a pascolâ,
A lasciò in casa serrâ
   Un-na so Figgia;

E a ghe disse in to sciortî:
A nisciun, avverti, arvî,
Chè porrieiva o Lô vegnî,
   Dunque o te piggia;

Doppo un pö, che a se n’andò,
Passô o Lô, ä porta o piccò:
Chi gh’é? a disse.... Amixi, o criò,
   Con fâ da Bæ;