Pagina:Eneide 1895.djvu/62

Da Wikivivàgna

18
E pe avei l’occaxion de discorrî
Quande son li in sce ö gotto ä zinzannâ
Pe a çentexima votta a se fa dî
E traversie che ö l’ha dovûo passâ,
A cadûta de Troia e a sta a sentî
Tûtte ste c[uggie] senza parpellâ
E a nö molla e ö fa ansciâ comme ûn sciûscetto
Scinna ao momento de bûttase in letto.

19
E poi quando pe forza a le* obbligâ
A separase dall’amato oggetto,
A se særa in ta stanza e a stà a sospiâ,
A fa de smanie senza andâ in sce ö letto,
E de votte pe pûeise ûn pö sfogâ
A se fa vegnî in scöso ö so Giulietto,
E in mancanza de megio a se ö balûssa
A cavallo ae zenoggie, ao baxia, ao sûssa.

20
Mentre a sta lì a zemî pe a so pascion
Che a pâ desfæta e che ghe molle a trippa,
Lasciæ li sporta e færi in abbandon
I mazzachen se stan a aççende a pippa,
I sordatti no pensan che â razion
E van pe donne o a zûgâ â möra o a lippa,
Se ghe molla in sce tûtto e se tralascia
E va tûtto a derûo, tûtto â b.......