Pagina:Eneide 1895.djvu/52

Da Wikivivàgna

132
Fûto, fûto pensando ai caxi mæ,
Son tornoû da capella rovinâ
Dove gh’ea con mæ figgio e con mæ poæ
Ûnna folla de gente radunâ
Pronta a dividde e nostre avverscitæ
Seguitandone in tæra comme in mâ.
Troia a l’ea un foû..... no gh’ea da fâ ûn belin
Dunque, ho dîto, mettemose in cammin.