Pagina:Eneide 1895.djvu/163

Da Wikivivàgna

159
No le* miga che mi dubitesse
Che me a davo pe a cösa a ciû segûa
Solo stavo in pensceo, quand'arrivesse
A feliçe giornâ da to vegnûa,
Che a desdiccia, ö giammin, no ritardesse
E ö no fesse abortî sta congiuntûa,
Che Didon co-e sô m[oççe] e e so scemate
A n'avesse finîo pe abel[inate].

160
Ed Enea ö ghe risponde: a to sembianza
Che spessiscimo a mi a se* presentâ,
A le* stæta a caxon da mæ costanza
Onde pueite rivedde ed abbrassâ;
In sce a riva Tirrena ha piggioû stanza
Tûtta a mæ flotta e a n'ha ciû pûia do mâ,
Dunque lascia poæ cao, che pe unn-a votta
Te dagghe ûn baxo e che te strenze a piotta

161
E ö cianzeiva cosci che ö paiva a ammialo
Unn-a ciûsa de mûin che a strabocasse
Mentre, verso so poæ per abbrassalo
Ö s'avanzava destendendo e brasse!
Pe træ votte ö se* asbrioû senza toccalo
Comme ö vento o do fûmme ö l'abbrassasse
E pe træ votte ö le* restoû li in asso
Senza pûei strenze ne abbrassâ ciû un casso.