Pagina:Eneide 1895.djvu/16

Da Wikivivàgna

24
Lë, finsendo ûn momento d’inçertezza
Ö se* reiso, e coscì ö l’ha continûoû:
Stæme dunque a sentî: l’ea za ûnn-a pezza
Che fra i Greci s’ea dîto e combinoû
De çercâ, con l’andasene, a sarvezza,
Vedendo che ö l’ea ûn caxo disperoû,
Ma e battaglie, e burrasche, a pestilenza
N’han sempre fæto ritardâ a partenza;

25
Aoa poi, ch’ean decisi de filâ,
Pronto ö cavallo e i ordini za dæti
Se mette torna ö vento de meistrâ
E besœûgna stâ lì, coi baûli fæti;
Ma scicome no gh’ea da zinzannâ
Pe poi no se trovâ torna in ti cæti,
Euripilo han spedio, perchè ö sentisse
L’oracolo de Delfo cose ö disse;

26
E a risposta ve a chi: se pe vegnî
Aveivan piggioû a pelle a ûnn-a zûenotta,
Aoa poi che l’ea ö caxo de partî,
Besœûgnava fâ come l’atra votta,
Ma coa diverscitæ...... miæ che brûtûi,
Che ghe vueiva ûn belin, non ûnn-a potta,
Cioè pe parlâ comme se fa in famiggia
Ghe sæiva vosciûo ûn masccio e no ünn-a figgia.