Pagina:Eneide 1895.djvu/123

Da Wikivivàgna

39
Enea ö resta li fûto, meditando
In sce cose ö l'ha visto e ö l'ha sentîo,
E ö va a passi e passetti, accompagnando
Acate che ö le* ascì tutto abbrensuio,
E chi fosse, tra loro almanaccando,
Ö mainâ che deve ëse seppellîo;
Ven che arrivan ao mâ, quando in sce l'ænna
Veddan morto e bexinscio ö procûoû Fænna!

40
Fænna, figgio do mego, e banditô
Supremo da vuentæ de chi comanda
Che co-a so voxe ö fava tanto fô
Da puei, se ö vueiva, attaxentâ l'Irlanda,
Che facilmente*, con cangiâ de cô
E co-e mutte, coi pægui e co-a locanda
Ghe* riuscîo d'ëse eletto e d'intrâ dentro
Deputoû do Levante[1] in Parlamento.

41[2]
Ö l'ea amigo ao Cairoli e ö l'ha votoû
Con lë Ministro, indipendentemente,
Ma però quando ö vegio ö l'ha beccioû
Ö se* misso con lë prudentemente
E ne ö lungo so regno, ö se* inzegnoû
De stâ ä galla e taxei continuamente
C'un antifona ao Diaô*, l'ätra ao Segnô,
Sempre eletto, e creoû Commendatô.

  1. liberale
  2. (ottava omissa da-i ed. sucescive)