Pagina:Eneide 1895.djvu/119

Da Wikivivàgna

27
Missa ao passo ûnna votta e attaxentâ,
Le* vegnûo torna a parlantinn-a a Enea
Che coscì ö se ghe* misso a raxonnâ:
Mi ae carognate g'ho za fæto a cea
E son za preparoû pe sopportâ
Se no basta a prexon, scinn-a a galea,
E disgrazie annunziæ, me pân freguggie
L'ho za previste e me ne batto e c[uggi]e.

28
Solo, mi te domando in cortexia
De puei vedde me poæ, che ö le* all'inferno,
Poiché sento che chi, se a n'é boxia,
Ghe* ûnn-a porta, che a da drîta all'Averno;
Dunque famme da guidda e compagnia
Mostrime a porta e famme intrâ all'interno
De questo regno, con a facoltæ
De puei rivedde ed abbrassâ me poæ.

29
Questo poveo vegetto, aççidentoû,
Mi l'ho fæto passâ tramezo ae balle
Tra l'incendio e i nemixi e l'ho portoû,
Pe salvâlo dâ morte in sce e mæ spalle;
Meschinetto, ö m'ha sempre accompagnoû
E pe tæra e pe mâ, pe monte e valle,
Quantunque ö fösse rovinoû de spinn-a
E che ö patisse ritenzion d'orinn-a.