Pagina:Donaver Antologia 1910.pdf/248

Da Wikivivàgna

Perchè a carne vêuan de badda
E do stallo che ghe pâ.

6
Chi vêu o moscolo, chi o fiëto
Chi vêu o lampo, chi o bëlin,
Chi vêu a spalla, chi vêu o pëto,
Chi a scämâella, chi o sampin.

7
Chi vêu a pâeta, chi a cädea,
Chi vêu a cöa, chi o belocûà,
Chi vêu o stallo in ta ventrea,
Chi vêu l’osso da süssâ.

8
Chi pe zunta vêu o nervetto,
Minsa, coa, reixe de chêu,
Chi a tettinn-a, chi [o] laccetto,
Chi de zunta no ne vêu.

9
Fâeto sta, che vegnì matti
Fan i povei maxellâe
Con parolle, con çert’atti
Che ghe dixan: me baxâe!

10
Quando van poi da-a leitâea
Fan di ciâeti a ciù no dï
Da scià Lilla, da scià Ciâea,
E desgheûggian sempre fî

11
E poei stä çerto e segûo
Che a-a leitâea ghe dan do lôu,
Perchè o läete o ghe pä scûo
E o bitiro troppo âeguôu.

12
Da-o fidiâ fan e lamente
O che scroscian i fidê,