Pagina:Donaver Antologia 1910.pdf/249

Da Wikivivàgna

O gh’è sempre pin de gente,
O che gh’è troppo pappè.

13
Quando van in ta bûttega
Do fainotto pe accattä
(Con che scopo ben se spiega)
Vêuan de lungo mogognä.

14
O che scarsa l’è a mezûa,
O che l’êuio no n’è bon,
O l’è a fâenn-a troppo scûa,
O sà o pan de pelisson.

15
Coscì poi ghe passa l’ôa
E se sentan mätrattä
Da-o padron e da-a scignôa,
E se occöre licenziä.

16
Quando stan de barzellette
A contä cö carbonê
A ciû parte de servette
Se ne van a-i sette çê.

17
O gh’ëa pin de carboniggia
E de mocchi in to carbon
De sentïse dï; cä figgia,
Se ghe n’ëa no n’ho caxon.

18
Ne-o sciortì, mentre o se vorta
De salûäle con l’êuggin
Tïan sospii, serrando a porta
Che pan tanti sûnaggin.

19
No ghe pä l’öa e o momento
De portä a demuä i figgiêu