Pagina:Comeddie.DeFranchi.1830.djvu/682

Da Wikivivàgna

ninte; ma bezœugna che mi naveghe con caotela, avendo fæto questo matrimonio senza ro consenso de mæ Barba, chi me voreiva appilotâ per moggê un canterâ de figgia brutta comme cafosci, e che mi no l’hò vossua.

Trem. Taxi un poco (caricata), Zennero caro, non me stâ a nominâ quello tô Barba, che non vorræ ch’o foîsse chì per tutto l’oro dro mondo. Non o posso soffrî. O m’hà fæto un mondo de desgaibi, che non ghe ri perdonerò mai ciù. O l’è un aze caçao e vestio.

Petr. Ra mæ cara meitæ ra mæ Trementin-na a l’ha tutte e raxoin dro mondo, non se ghe pœu dâ torto. Tò Barba l’è un ommo destumagoso, o non hà atro che freidure pe ra testa. Ma l’è un montagnâ, chi ha quarche sodo, pin de lê mæximo, chi se credde de saveì de tutto, e l’è goffo comme un stivâ, un balon da vento, e impertinente comme un corbetta de ciaçça nœuva.

Lel. Carissimo sciô sœuxero[1], con tutto questo mi devo riveriro, e rispettaro, perchè ghe conservo obbligazion grande, o m’hà tegnuo loœugo[2] de poære, e o me pœu fâ dro ben e dro mâ; per questo devo temero, e amaro, e spero da lê a mæ fortun-na.

D. Ven. (con caricatura) Signori, con permesso. Quæso favete vel favetote. Ragion

  1. Sœuxoro
  2. lœugo