Pagina:Comeddie.DeFranchi.1830.djvu/502

Da Wikivivàgna

retirassan ro sciô Ottavietto e ra camerera, per fâ re cose con tutta segreteçça, e che vegnissan altri testimonii.

Tib. Ve domando scuza, sciô Andronico. Mæ nevo e Pasquin-na son person-ne de mæ confidença; e vœuggio che ghe staggan. Per testimonii, se pœuran fâ ciamâ zù da basso: sentî (a Pasquina all'orecchio). Avei capío?

Pasq. Hò capío (parte).

Not. E ben, comme sei contento voî, che ghe staggan; basta che vegnan altri testimonii.

Tib. Gh'averei tutto quello chi fà de bezœugno, næ?

Not. Sì signor, perchè hò zà fæto ra testa.

Tib. Comme? hei za perso ra testa?

Not. E cose gh'ælo? e voî avei zà perso l'ódía? Ho dito, che [h]o zà fæto ra testa, cioè, desteize quelle formalitæ, che non han da fâ ninte con ra mente dro testatô.

Tib. Ah ah: via donque, che se dagghe prinçipio, sciô Andronico, che ri testimonii son chì. (Pasquina ritorna con cinque testimonii).

Not. Ma ghe vorræ ancora qualche lumme, perchè ro statuto dixe, cum luminibus oportunibus accensibus.

Tib. Ah ah (ride): o me pâ un latin uscío da ra taverna de san Zenexo questo chì. Ma à mi, caro sciô Massamôrro, ro troppo cæro