Pagina:Comeddie.DeFranchi.1830.djvu/467

Da Wikivivàgna

streiti, à ri quæ non posso a manco de lasciâghe un-na bon-na porçion. Un l'è figgio dra sciâ Sofronia tò amia; che ti sæ che a l'è mariâ à Triœura con ro Dottô Pero Salomba bon an-nima. L'âtra l'è ra vidova dro qondan caosidico Eugenio Sciappacasse de Frassinello, tò coxin-na zermanna, e figgia dro q. mæ fræ; Ghigermo. Fra tutti doî ho fæto ro conto de lasciâghe quaranta miria scúi, vinti miria per ognun de lô in memoria dro ben ch'ho vossúo a mê fræ e a mê sœu.

Pasq. Vinti miria scúi? peste l'è un-na somma sbardellâ, à questi doî toffani de Rivêra, perchè se possan frustâ in lite, comm'han sempre fæto in tempo de sò vitta. Vinti miria scúi? son squ[a]exi ri trei quarti dra vostra ezenda.

Fab. Quello che ve posso dî, o l'è, de non aveiri mai visti, ni conosciúi. M'han però scrîto, che me vœuran vegnî a dâ un abbraçço. Creddo che non te posse despiaxei, che ghe lasce da vive e da mantegnî ro sò decoro.

Ott. Caro sciô barba, sei sempre patron de fâ quello che ve pâ e ve piaxe.

Pasq. E a mi me pâ, che fæ un-na scapolla grossa comme ra balla dro mondo; e son