Pagina:Comeddie.DeFranchi.1830.djvu/459

Da Wikivivàgna
ATTO II

SCENA I.a
Ortensia, Giaçintin-na, Ottavietto.


Ort. Lascæme andâ, ve ne prego, che l'è tardi.

Ott. Non ve posso lasciâ partî primma che sente da ra vostra bocca un-na parolla, chi me lusinghe de dovei êsse consolao.

Ort. Desidero de poeive contentâ, e dâve ra preferença, ma non sò comme fâ.

Ott. Comme, Signora? e sarei coscì crudele de conclude un matrimonio con mæ barba, doppo aveime promisso ra sciâ Giaçintin-na? e mi porrò véimera levâ sença morî de dorô?

Ort. Quando ve l'ho promissa, m'avei assegurao, che vostro barba, contentissimo che dovessi spozâ mæ figgia, o v'averæ fæto fin d'aora un bon assegnamento, e in appresso deciarao erede universale. Prezentemente, spozandora lê, o s'offerisce de fâghe un-na dœutta de consideraçion, e lasciâra patron-na dro fæto sò.