Pagina:Comeddie.DeFranchi.1830.djvu/383

Da Wikivivàgna

mente, han torto de fâve appareggiâ un-na stança all'uspiaretto.

Ber. (fortissimo). Mi all'uspiaretto? (ride). Donde væto? porto pesci. Avei forsi patio, che aggian vendùo ra vostra casa?

Luc. (ride). Ah, ah, ah, vendùo ra mæ casa?

Ber. L'è mêgio che l'agge accattâ mæ figgio, che quarcun'âtro. Semmo tra amixi: godimmo dro bon mercao.

Luc. (ride). Povero sciô Berto (fortissimo). Ra mæ casa non è ni vendùa, ni da vende, ni da impegnâ.

Ber. Non ve sciarattæ, scia Lucreçia. Se vorei ve lascerò góve d'un appartamento, comme s'o foîsse ro vostro, finchè campæ, e comme foîssi san-na de mente.

Luc. Comme sareiva à dî? Anæ à l'uspiaretto, vegio matto. Quella l'è ra vostra casa.

Mon. Seivo bon-na à inquietâve! Se o l'è matto, o non sa cose o se digghe (piano a Lucreçia).

Ber. Orsciù, za che ra piggiæ sciù questo ton, ve farò passâ ra porta. Ra casa l'è de mæ figgio, chi l'ha accattâ; ghe metterò ra roba a vostro março despêto. Môrro de mì no sò cose!

Mon. (piano a Berto). S'a la perso ro cervello ro seì pù...

Luc. Vegnî, vegnî, che ve vaggo a arpettâ..: che aze... all'uspiaretto, all'uspiaretto.