Pagina:Comeddie.DeFranchi.1830.djvu/356

Da Wikivivàgna

tron n'è ben informao, e o ra vœu sposâ in tutti ri conti.

Arg. Non te dubitâ che son d'accordio comme muze. Tanto l'è pan comme fugaçça. A no vedde l'ora de dâ fondo.

Mon. I guai saran à ro retorno dro poære. Ma gh'è remedio a tutto, fœura che a ra morte. Gh'hemmo tempo d'appareggiâse a fâ fronte a ra borrasca; e se porressimo tegnî boin, se non ghe foîsse âtro da remediâ che ro matrimonio.

Arg. Cose voressi tu dî?

Mon. Ninte, ninte... ti sæ che ro matrimonio l'è soggetto à tanti âti e bassi.

Arg. To patron l'è un ommo de giudiçio, e o se tegnirâ ben bon d'avei in casa un-na nœura, ch'hò állevao mi.

Mon. Non occorr'âtro. Tanto pêzo.

Arg. Sfio che se trœuve un' âtra zovena coscì ben fæta, rossa e fresca, chi pœere un-na rœuza, comme lê.

Mon. Con tutto questo, semmo sempre sciù san-na.

Arg. Un-na zovena chi se sa accomodâ.

Mon. Questa l'è un-na abilitæ, che primma de mariâse l'han tutte.

Arg. Un-na zovena savia, prudente.

Mon. Ti l'hæ allevâ tì, e tanto basta (ride).

Arg. Cose voressi tu dî, peçço d'ase?