Pagina:Comeddie.DeFranchi.1830.djvu/346

Da Wikivivàgna

l'han arrobâ all'etæ de quattr'anni; e per segno m'han dæto questo braççaletto che ve porrà agiuttâ a scrovî, de chi a l'è Figgia.
Arg. Ahimè! questo braççaletto è o mæ. Quest'è mæ Figgia! Giusto com-me ti hæ dito de quattr'anni a m'è stæta arrobâ.
Ger. Vostra Figgia?
Arg. Scì, scì; non ghe n'è dubbio, veddo tutte e fattezze de sò moære. Ah cara Figgia.
Giaç. O oh! guardæ un poco che caxi straordinarj se dan a o mondo!


SCENA XIII.
ARGANTE, GERONZIO, LEANDRO, OTTAVIO, GIAÇINTIN-NA, FLORINDA, MOMIN-NA, TIBURÇIO, CARLETTO


Carl. Ah signori! Un-na desgrazia stravagante! meschin!
Ger. Cos'è stà cosa?
Carl. O povero Monodda!
Ger. O l'è un birbo, o vœuggio fâ appiccâ.
Carl. Avanzereì a breiga. Perchè passando in Porto sotto un bastimento gh'è cheito sciù a testa un martello de færo, chi pesava doî rubbi, e gh'a aværto a testa comme un meigranâ, e se ghe veddan tutte e çervelle. O mœure, e o l'ha pregao quelli che l'as-