Pagina:Comeddie.DeFranchi.1830.djvu/320

Da Wikivivàgna


Mon. Sì signor.
Ger. (rimettendosi la borsa in saccoccia, e andandosene). Sbrigate subito, e và a rescattâ mæ figgio.
Mon. (correndo appresso a Geronzio). Oe, oe, sciô Geronzio?
Ger. Cose ghè?
Mon. E a monæa?
Ger. No te l'ho dæta?
Mon. Oh bella! se ve l'ei missa torna in a stacca!
Ger. Ah! o desgusto me leva a testa de cascia. Non sò cose me fasse.
Mon. Me ne son accorto.
Ger. Ma cose diavo o l'andava a fâ sciù sta galera? ah maledetta galera! treitô de corsâ vanni a casa do diavo (dà la borsa a Monodda) (via).
Mon. (solo). O non pœu digerî questi çinqueçento scui, che gh'o atrapao; ma non semmo ancora chitti fra noî doî. Vœuggio co me paghe d'un âtra monæa per a spia ch'o m'ha fæto con sò figgio.


SCENA XII.
OTTAVIO, LEANDRO, MONODDA.


Ott. E ben caro Monodda, æto fæto ninte per mi?
Lean. E per levâ a mæ cara d'in a miseria dove a se trœuva, æto fæto ninte?