Pagina:Cittara.zeneize.1636.pdf/54

Da Wikivivàgna

Amo quando seguì ro tò cammin
Un grosso erro piggiei de settemanna,
M'imbarchei sciù unna scorza de bazanna;
Fei fuoera de grammatica un latin.

Ti è sampre[sic] sciù ra coa ro venin;
Ti è fæto apuinto come ra campanna,
Chi chiamma ri atri, e le nò se destanna
Moæ da quello beneito Campanin.

No veggio, ò dormo chi me fasse pro;
No sò cose sæ gusto de mangia;
E sempre in ære son trà sì, e no.

Spendo, e spando ro cuoe con ra cora;
S'imborso imborso sempre ro ma pro;
Cosi resto chiù puinto che un stiva.