Pagina:Chittarin zeneize 1881.djvu/283

Da Wikivivàgna

Ûn tondetto con di triffoli
Freschi e boin per tûtti i titoli,
Coscì fûssan stæti assæ!
Ma se son solo assazzæ
Per sveggiâne l’appetitto.
In sciö resto staggo zitto,
Ne me diffondiö de çerto
Ne-o dessert, ch’o l’ëa ûn... deserto.

Quattro meje, de rostïe,
Che son sûbito sparïe;
Do formaggio olim grivëa,
Chi saveiva de savatta;
Ûn enorme piatto gh’ëa
De radiccia pe insalatta,
Che, con l’êujo de strasson,
Se a gradì tûtta Falcon,
Comme o fé (bon prò ghe fasse),
Di gren ravanetti e armoasse
Avansæ e in töa restæ,
Per tegnî lûbrica a pansa:
Viva o Lûcco e l’abbondansa!

No ve parlo do caffè,
(Sensa sûccao cö brûxôu,
Che o fù battezzôu pe aloè)
Perchè mì no n’ho piggiôu.