Pagina:Chittarin zeneize 1881.djvu/222

Da Wikivivàgna

   Discöre in confescion de questi non pecchæ,
     Che poi con remenâli se pêuan ben fâ veniæ.
   Seggiæ dunque tranquilla, se ätro no m’eì da dî,
     De questo chi v'assolvo...
M. Ma, paddre!...
Cap. Evvia sciù dî:
M. Paddre, paddre... (impaziente)
Cap. Parlæ...
M. (risoluta) Paddre, m’ho da accûsà
     De Titte, e de Cicciette che me fan arraggià...
Cap. Cose me dï de Titte?.. Cos’ælan ste Cicciette?...
M. Son tûtte e mæ gallinn-e.
Cap. (alterato) Son tûtte... barsellette
   Da dîse in to giardin per fâ conversazion
     Co-e vostre monacande, ma non in confescion.
M. Ma, paddre!...
Cap. Via taxeì, chè mi no posso stâ
     A sentî ste fandonie, ne vêuggio conto dà
   Do tempo che chì perdo... A ûn Paddre direttô
     No se ghe conta mai che cöse do Segnô.
   Questo ve sæ d’avviso, se atro no m’ei da dî,
     Poeivi ben risparmiâ de fâme chì vegnî.
   Basta coscì... fæ dunque l'atto de contrizion
M. (dice l'atto di contrizione mezzo forte, e mezzo piano)
Misericordia... pento...
Cap. Ecco l’assolûzion!