Pagina:Chittarin zeneize 1881.djvu/126

Da Wikivivàgna

Ve ne porze in man ûn pâ,
Che ve e veddan d'arescoso.

Sentî sûbito sbraggiâ:
Passo...15 Secco... Invito... (ûn cria)
Zêugo... (ûn ätro ghe revia
Meza mutta)... Tëgno... Andemmo...
Ûnn-a mutta... Ebben provemmo...
Ancon questa, non ho puia
(Sbraggia ûn terso con fä o scemmo)
A pûlirsi... Scappa via...
(Ma risponde o quarto) Asbrïa!...
Son chi mi, scià fasse carte.
Quante? due?... - Unn-a!... - Scià scarte... —
Chi a vêu neigra, chi a vêu rossa.
Quello a vêu ch’a mostre e scciappe.
Ghe l'ho missa!... — E mi ascì grossa!...
Son a goffo!... — A l'é dinæ?
No, a l’é scioî... — Dunque accûsæ.
Vintitreì... L'abate Luigi!
Eî raxon! m’arrûxentæ.16
Comme fûssan tanti luigi
De palanche o fà cioccâ
Ne-o panëto chi é ûn mortâ.17

Quello pä ch’o no gh’ammïe,
Ma o ghe squaddra ben e dïe