Pagina:Chittarin 1772.djvu/96

Da Wikivivàgna
Meditaçion dra Morte
SONETTO


Quando dri giorni mê sarà vegnúo
L'ultimo, e quello gran momento estremmo,
Bezœugnerà vegnî à ro ponto cruo
De dâ conto de tutto. ah! súo e tremmo.

Dunque m'ho da redúe à ro, Faremmo,
Gh'è tempo.. ancœu.. doman.. non ho possúo?
Poi con un serra serra se trovemmo
A bruxâ con ro popolo perdúo.

Oh che spavento à quella intimaçion!
Non ghe n'ho de menúi.. o l'è spedío...
Ch'o se prepare à ra sò confession.

Fin d'aora vœuggio fâra, e son pentío.
Fin che ho tempo, domando ro perdon:
Misericordia, Redentor mio Dio.