Pagina:Chittarin 1772.djvu/155

Da Wikivivàgna

In Toghe Camerali e dro Senato,
E in quanti groei pœu dâ ro nostro Stato.

12
E questo è ninte à pêto dro scciamaçço,
Che da Sanzorzo usciva,
Protettoî, Portofranco, Sâ, Dogaña,
E de d'âto e da basso:
E da ogni lao s'ódiva
Rebombâne ogni taña,
E re gran Sale e re Canzellarie
Con l'eco replicavan mille viva
D'ogni ceto de gente, che à ra ciaña
Favan mattoî de scialli e d'allegríe,
Da fondo sccetto de cœu grato uscíe.

13
In questo fâ, che novitæ è questa?
Un griffon dro soffito
Cara zù, e à ri pê o me s'asquaccia.
Ghe sâto in groppa, e lesta
Man à ri crin. Lê fîto
S'addriçça, e fœura o caccia
Re grand'are, re griffe o ponta in terra,
E o se destende sciù re gambe drîto:
Poi con un slanço da ri teiti o smaccia:
Piggia verso Levante, e o non s'atterra
Che à Pisa, donde ogni savei se serra.

14
Sciù ra sponda dell'Arno lì à re Sette,
Cegando basso un'ara,
Da ra sò vœuga per ro liquido ære
Ro griffon se desmette.
Mi desmonto à ra cara
Dro ponte; e mille cære
Voxe intendo parlâ dro Duxe nostro