Pagina:A.Colombiade.Pedevilla.1870.pdf/658

Da Wikivivàgna

50
L’Eroe in sostanza pin d’amô ne-ô chêu
O l'incontrava Ozela o a posta o a caxo:
Ancoassæ che a ghe disse, appeña ô vêu
Abbrassâla, d’andâghe ûn pö ciù adaxo
Pe rispetto do maio e de so sêu
E sfûgandose allôa con quarche baxo
Se son pe-ô resto limitæ a-i penscei,
A-i immaginazioîn, a-i dexidei!

51
D’Yanez infin se conta e de Garzia,
Ch’ëan senz’attacco e amô particolâ,
Ma comme i atri allôa de giromia,
Che vista quarche Indiaña desandiâ,
Pe caitæ ghe façeivan compagnia;
E perchè intanto no ghe poësan fâ
I vagabondi a-ô scûo quarche despeto,
Se a tegnivan in scöso e streita a-ô peto.

52
In somma ninfe e eroi, che fra de lô
Vegnivan coscì a-e streite co-a persoña,
Restavan inlaççæ da quell’amô
Co-ô quæ no se transigge o se mincioña:
Perchè ô ghe lascia aççeiso ûn tanto ardô,
Che a raffreidâ a raxon a non è boña;
E ô ghe fa trasandâ, o con despiaxeî
Eseguî, se besêugna, ô so doveî!

53
Scciavi dunque i eroi de coscì viva
Pascion aççeisa ne-ô so chêu da ûn diao,
Non è poi da stûpî, se ghe riûsciva
L’annunzio da partenza coscì amao:
Sûbito ognûn de lô ne-ô chêu sentiva
O crûo destacco da ûn oggetto cao;
E se taxeivan per allôa besêugna
Credde çerto, che ô fessan pe verghêugna.