Pagina:Çittara zeneize 1745.djvu/79

Da Wikivivàgna

VII.


Çento votte ro dì mœuro e renascio:
No me resta un cuggiâ de læte adosso:
Vivo de raggia e freña a ciù non posso:
De tutto hò un poco in mi, d’ogni erba un fascio.

Poæro tosto un fantasma, un’ombra, un sascio,
Tosto uña notomia de pelle e d’osso.
Amô, chi fa con mi sempre dro grosso,
Me voze e me revoze a caççafascio.

Con ro mâ de lovetti ho tanto grao
Zœumoǽ, che no sò ben cose m’assumme,
Ò ro nomme d’Amante ò desperao.

Donca pœu stâ che bruxe, e no consumme?
Crio tra mi comme un’inspiritao,
Zaniña cara, Dê te dagghe lumme.