O Cicciollâ 1930/A-o Bosco de Ninfe

Da Wikivivàgna
O Cicciollâ de Françesco Marengo
A-o Bosco de Ninfe
lasciòu inalterâ a grafia do "Cicciollâ".
[p. 117 modifica]
A-o bosco de ninfe

I


Arrivando in sciä collinn-a
che resäto fa o Ciabrèa...!
o te vedde nint'e meno
Amarilli e Galatèa,
e due Ninfe, che, a-o momento,
scappan via comme o scento.

[p. 118 modifica]

Lê de veddile scì belle,
timidette in mezo a-e ramine,
aggueitâ derrè a-e fêugge....,
pinn-a l’anima de sciamme,
l’arpa d’öu con tanta grazia
o manezza ch’o no sazia.
Poi s’arsa ûn canto
de sospii e de lamento,
che de Ninfe tocca o chêu;
sciortan fêua pe-o godimento,
ghe dan baxi a ciù no pêu.


II


’Sta magnifica collinn-a
no l’è ciù de Ninfe o nïo;
l’è ’na ciassa d’erbe nûa;
no se vedde ûn erbo a-o gïo....;
scì, l’è vëo...., nisciûnn-a cianta,
ma ’na vista ch’a l’incanta!
Ammïae giardin e ville,
brillâ o mâ co-e barche a veja,
ûn göghin d’argento o porto,
lûxe a-o sô mattin e seja,
Arbissêua...! me ghe dî ninte?
gianche chae, che pân dipinte....
Ciù Ninfe a-o nïo?
E d’inverno e a-o sô d’agosto
vegnan cobbie in quantitae,
a braççetto van a-o costo
e de baxi han sempre coae.