Ms. Ricci 176/Ro Pollairuoe impiccoú

Da Wikivivàgna
Poesie in lengua Zeneise de Giurian Rosso
Ro Pollairuoe impiccoú
Da-o ms. Ricci.176, Arch. Stor. do Comun de Zena, www.storiapatriagenova.it.
azonto quarche acenti: acento grave = vocale curta, acento aguçço = vocale longa, -où = dittongo
[p. 85r modifica]
Ro Pollairuoe impiccoù

Argomento


Questo desgratioù de profession Polleiruoe, havendo unna votta descoverti ri comprici dri suoe gren delitti, dri qué havendo lié ottegnua l'impunité, fun appicché trei dri mesimi, un dito de sorvenomme Quattr'oeve, ro secondo Pezzetta, e l'atro Parpiella, e ro quarto cognominoù Bordigon, eccellente musico ma non reo de tante furbarie comme ri atri, o fûi misso in Galea. Finalmente tiroù da ra so solita rapacité de nuoette tempo in compagnia d'atri compagni o l'asatò un serto de cognomme Peccietto, a ro qua cavon per forsa da re die un diamante in un annello de gran varsua, s'imaginò ro desgratioù usá ra mesim'arte riusciaghe ra primma votta d'accusá ri comprici con restá lé impunio, ma a fu burlá dall'astutia d'un atro, per che essendo in questo prevegnuo da un dri comprici, o foi condannoù a ra forca.

Figgi piggiemmo exempio,
Mentre vegghemmo con ro boia in scena
Ro Polleiruoe fá prossession per Zena.

[p. 85v modifica]

Ve crei, mentr'o se truoeva in questo caxo
A gordinetti orloù ro canorezo
Ch'o digghe in tro so cuoe: quest'è ben pezo
Ch'andá a vende quattr'oeve a ro Paraxo!
Mentre sta votta o n'ha posciuo guardase,
Che ro Diavo in fin no ghe l'attacche,
Non gh[']è riuscio scovase ni lavase
Con ro savon dri atri re suoe tacche,
Si comm'o seppe za, per bonn'incetta,
Croví re maccie suôe con ra pessetta:
Così ro di d'ancuoe,
Comme l'è sciù ro muoe,
O porrà dí: m'ha ere,
Che ra pezza, e re strasse van per ere.

Se primma in sò favó per so maritia,
Con buttaghe ro brenno d'in tri oeggi,
Serrà ben re parpelle ra giustitia,
E senza penne, ò bando,
O se n'inscì lasciando
Ri compagni imbroggié, lié senz'imbruoeggi
Oura, vuoeggi, ò no vuoeggi,
L'è steto senza manco parpellá
Così in flagranti crimine adoccioù,
Che ciù ro bordigá no gh'ha zovoù,
Ni Parpella, ò Pezzetta
Ghe serve a miezo mette,
E manco de quattr'oeve unna fritá.
Non ghe vá portá in tora ciù a quest'ora,
Per vei s'o può a quarch'un ciode ra gora,
Che tropp'in sò mall'ora

[p. 86r modifica]

(Che tropp'in sò mallora)
O s'è accordoù co un atro rompicollo
Bordigando onde manco o no deveiva,
Se lé con ra sò arte o l'attendeiva
A Pollastri, e Cappoin tirá ro collo,
Oura Meistro desconsa sciù doi pé
Non ghe staré a tirá ciù o collo a lié;
E appointo in ogni caxo
Se dro gran se S. Giaxo,
Dro Segnó, ne dri Santi,
O n'ha muoé feto quinto,
Votto ch'o l'haggie quattr'o cinque canti,
Che per finí ri giorni, e ore ancuoe
De má de gora o muoe sciù pe ro muoe.
Ben ciero vei se puoe,
Che ro Segnó perchè stagghemmo a riga
Con quelli mesmi mezi, onde nuoi semmo
Quelli che l'offendemmo,
Ancora lé a sò vuoeggia ne castiga;
Comme vegghemmo nuoi
Che dre exaltatioin, che dri vapoí
Che d'in terra a ro Cé ra terra manda
Foscia per conturbaro e faghe guerra
Lé fa dri mesmi da ra mesma banda
Ri furmini, ond'o furmina ra terra.
Così dro Polleiruoe
Mentre che má o viveiva, e piezo muoe
Segue ro mesmo ancuoe,
E dri cappoin, ch'a Zena o strangorà
Dre pollastre, ch'in vitta o l'ha guastoù

[p. 86v modifica]

Con fá a quarch'unna fá l'oevo squagioù,
Dri poveri piccioin ch'o l'ha scannoù,
Dri Tordi ch'o perà,
Oura ro Cé de tutti, a dira s[c]cietta,
Fa con ri stessi mezi ra vendetta.
Che doppo d'ese meuro, e consumoù
De st'oxello Griffagno ro peccoù,
Ro gran Giove sdegnoù,
Voggiando furminaro,
Ha permisso ch'Astrea per condannaro
Ro piggia d'in tre l'era a ro sorchetto
In tro lansase a graffigná un peccietto.
A questo maschinetto
Per zointa ro Poisté
Non gh'havè manco tanta charité,
De lasciaghe d'in tr'ongie quell'anello,
Chi ghe puoeiv'a livello,
Mentre Meistro Vinsenzo ro remorca,
Servighe per sposase con ra forca;
Ma lié responde questo macciarollo
L'annello chi ghe tocca o l'ha a ro collo.