Ms. Ricci 176/A ra Sig.ra Maddalena Spinnora - Information d'unna serva

Da Wikivivàgna
Poesie in lengua Zeneise de Giurian Rosso
A ra Sig.ra Maddalena Spinnora - Information d'unna serva
Da-o ms. Ricci.176, Arch. Stor. do Comun de Zena, www.storiapatriagenova.it.
azonto quarche acenti: acento grave = vocale curta, acento aguçço = vocale longa, -où = dittongo

[p. 25v modifica]

A ra Sig.ra Maddalena Spinnora
Information d'unna serva


Lustris.a Patronna,
Eccave ra risposta a ra carlonna,
Per metteve davanti a ra bonassa
Tutto quello chi passa,
Presto senza bestento
Per fave ro servixo a compimento,
E per favero fito
Son steto sciù ra Donna, che m'hei dito.

Heri seira ra nostra capitannia,
Chi parla sempre ben, ni muoe stravannia,
Toccandoghe sta corda,
Disse ch'a s'arregorda
Che ra mesima Donna, che dixessi,
L'è steta za doe votte in casa sò,
E ch'a sa fá quant'oura ve dirò.

Primma per un besuoegno, a l'è estremadda,
In cuoexe tanto carne, comme pesci,
Intorno a questi ve perlecheressi,
Solo de veighe intingolá l'aggiadda,
E quanto'a quella, in suppa, in antipasto,
In tre l'hasta, in tro broddo, a rosto, a lesso,
A faré retorná ro gusto guasto
A qua se vuoeggie morto leccaresso.
A sa fá ri berodi a ra luccheise,
A sa fá con re oeve ri tortelli,
A sa fá ben ra guenna a ri cannelli,
E accommodá re croste a ra franseise.

[p. 26r modifica]

Per servixo de camera l'è puoe
Prattica in tutto quello, chi se vuoe,
Per mett'in letto pre acconzá ra testa,
Accommodá a ri pizzi ri frexetti,
A ri ciminipisti, e cagnoretti
Non se puoé trová Donna pari a questa.
In destende con gratia ro rossetto,
Incrastá sciù ra pelle ro gianchetto;
E qua se vuoeggie spetiá a n'imbrigna
In savei distillá l'egua de pigna.

L'è puoe stupenda in manezá l'agoggia
In fá ro pointo buso,
Non za comme quarch'un chi ro stroffoggia,
Lavorando a caviggia,
L'è ciù, che non se dixe,
Lé sa taggiá, e megio fá i solin
A l'ha ancora bon taggio in tre camixe,
De grixelle, e orexin
Fera pu lavorá,
Ch'in sciù ra feta fin
Ri pugni con doe muoen ghe virei fá.
Mi a me cresce in tre muoen,
Da puoé ro sò trattá, ro so bon terme,
Unna votta l'ho vista a marasperme.
Lé ve sa fá re cerimonie a reo,
Che pá ch'a l'haggie in corpo un Galateo,
Vossignoria non sa,
Che questa Donna a l'ha
Unna cosa, chi n'ha Donna chi vive,
A no sa leze ninte, ma a sa scrive.

[p. 26v modifica]

Houra senza soggetti,
Vegnimmo a ri defetti,
Ri que pe quanto pá
Se porren sopportá.
Quest'è unna Donna soda da gauggio,
Ma ri cadi l'afferran la de Luggio,
L'è sanna comm'un corno, ma da puoe,
S'a stà zazunna, ghe ne va ro cuoe,
E assì de quand'in quando, non sò comme,
A patisce d'un má, chi n'ha de nomme.

Ma tutta ra rovinna
Consiste puoescia, che l'è un po beghinna,
E a va spess'a piggiá per devotion
A re cinque capelle ro perdon,
A l'usa con ri Fratti intelligenza,
Per fase tegní netta ra conscienza.
Ma son d'opinion,
Se ben ro conto fasso
Ch'a no farà ciù in ato, ni ciù in basso
In matteria d'uscí fuoera de cà,
O de tegní ra testa a ra buttega;
Se ra piggié con vuoi, comm'a ve prega,
De quanto sò patronna in fin vorrá.

E se puoe vuoe savei Vosignoria
Ra caosa, pe ra qua l'han mandá via,
Si ben ch'a no se saccie, lé se pensa,
Ve ra diggo de botto,
O l'è ch'unna giorná d'in tra despensa
A guastà ro pegollo a un bergamotto,
E così per sta rolla discorrendo,

[p. 27r modifica]

Da unna parolla all'atra in fin vegnendo
S'ascada ben ri ferri a ra patronna,
E a ghe dè ra licentia in hora bonna.