Ms. Marston 56/De la lezenda de messê san Jeronimo/De una zexia chi se trovà sote terra de messê san Jeronimo

Da Wikivivàgna
Manoscrito Marston 56, 1465
De la lezenda de messê san Jeronimo

De una zexia chi se trovà sote terra de messê san Jeronimo
azonto maiuscole, pontezatua, tratin inte forme interrogative e diacrittichi (segondo a prononçia do XVIII sec. e e reggole do Prien do 1745; ecetto "ë" = æ, "ö" = œu);
lasciao a tirde in sciâ "n", in corscivo i atre ligatue, in apiçe e coreçioin posterioî; tra e parentexi quaddre e lettie da azonze, tra e tonde quelle da esponze;
quarche minnima azonta (tra parentexi quaddre) e ascceimento in notta confrontando con l'ediçion toscaña do 1799 (Ramanzini, Veroña)
[p. 184v modifica]

De una zexia chi se trovà sote terra de messê san Jeronimo

O fo um lo quâ avea nome Bemvegnante a lo quâ aparsse lo beao Jeronimo e a lo [qu]â o disse che o devesse fâ cavâ in um lögo, in lo quâ era semenao gram, e tuto intorno ge era spine, e che in quello lögo o ge trovereiva una zexia picena aschoza sote terra, la quâ era ediffichâ a lo so no[m]e. E lo dicto Benvegnante per la promera fiâ per pegrixa non lo exequì. Unde una atra fiâ o ge tornà a par[e]i, reprendandollo de la soa dezobediencia. Alaora lo dito Bemvegnate[sic], odia la reprenssiom, subitamenti o se [n]e ze a quello de chi era la posse pocessiom, e lo quâ era cavarê, e questo cavarê avea nome messê Co[...]urao, a lo quâ o pregà che in reverencia de Dee e de lo beao messê san Jeronimo che o ge deisse licentia che o poisse fâ cavâ in quello canpo narandoge la dicta vixiom. De che lo cavarê se ne fè beffe, ma pu seando constreito da lo dito e con grande pregere, o ge dè licentia digandoge che l'era contento, pöa che fosse cogeito lo gram, e che o cavasse pöa unde ge piaxesse. E vogiando aspeitâ che lo gram fosse [meuro] e cogeito, lo gloriozo Jeronimo si ge aparsse un atra fiâ digandoge che o zeisse a cavâ che o tro[v]ereiva lo gram meuro da tagiâ. E l'undeman o se ne ze a lo canpo e trovà lo gram meuro como e' l'[av]ea avoto in vixiom, e taihanlo. E taihao che lo avem, e' incomenssàm a cavâ, e non zem goari sota che trovàm una zexa monto picena soteterra, de la quâ per la grande veihessa le vote era cheite, e fenlle reffâ, e per dexe scharin o se carà per andâ inter la dicta zexia, e lo jorno de la festa de lo beao Jeronimo e' ge fem una grande solenitae a so honô e gloria.