Esopo Zeneize 1822/O Moscon

Da Wikivivàgna
Esopo Zeneize de Martin Piaggio
O Moscon
Zena, Stampaja Pagan, 1822 - Primma ediçion
e en stæti reixi con êu e ôu.
In notta e diferençe co' l'ediçion do 1846.


[p. 39 modifica]
FOA XXII.

O Moscon.


O Moscon, chi no pêu stâ
Senza sempre mogognâ,
E ch’o taxe solo quando
O ch’o dorme, o u[sic] stà mangiando,
Un-na votta che ciûveiva,
O s’andò presto a sustâ[1]
Da un Cocchetto chi texeiva,
Con sorpreisa o stesse ammiâ[2]
Quelli belli fî de sæa
Gianca, giana, un pö ciù cæa[3],
L’incantava a precision,
A pazienza, l’attenzion,
E a finezza do lavô,
Poi dä raggia, e da-o bruxô
Pin d’invidia o se n’andò,
E per caxo o se fermò
In t’un bosco dove gh’ea
Un-na bella, e grande avêa,
E cuioso de so fâ
O l’andò con aja grave
Da un pertûzo pe' agguaitâ[4]
Cose fava dentro e Ave,

[p. 40 modifica]

O restò mucco e stordîo
Osservandoe travaggiâ
Senza mai piggiâ respîo,
Sempre in moto, andâ, tornâ,
Fabbricâse con maestria,
Megio ancon, che un inzegnê
E so case in scimetria
Mobigliæ de seia, e amê,
O scappò mortificôu,
Comme stæto assaguggiôu,
E per stradda o l’affermava
Quanti insætti o l’intoppava
Per dî mâ senza raxon
Co-a so lengua de moscon
E dell’Ava, e do Cocchetto,
O dixeiva, maledetto!
Chi vêu fâ tanto[5] bombæa
Do Cocchetto, e da so sæa!
Gh'è tanti Agni, che san fâ
Con ciù inzegno, e scimetrîa,
E ciù fin-na a so teagnâ,[6]
Ma nisciun manco i ammîa!
No ghe vêu miga talento
Per fâ a sæa comme o Cocchetto,
Finna mi, se me ghe metto,
A so tesce in t’un momento,
No gh’è merito nisciun,
Cocchetto, e Agno son tutt’un:

[p. 41 modifica]

Dove a l’è, forte o sbraggiava,
Tanta abilitæ de l’Ava?
O so inzegno? i so lavoî?
A l’è laddra de mestê,
A l’arröba o sûgo a-e scioî,
E a ne fabbrica l’amê;
Ne conoscio mi un spavento
Ciù inzegnose, e de talento,
Solo a Væspa ve çittiò,
E tant’atre ne taxiò:
Gh’è lavô megio finîo?
Ciù ben fæto, e delicôu?
E ciù bello do so nîo?...
Nò, ma tanto o n’è stimôu!
Ciù segûo fâlo se pêu
Per tegnîghe i so figgiêu?
Nò, ma pû pe un pö d’amê
Lodan l’Ava ciù che lê!
O l’è zêugo de fortun-na,
Ava, e Væspa son tutt’un-na;

Tutti quelli, che o sentin
Da l’invidia, e da-o venin
Così[7] ingiusto raxonnâ,
Per non stâ lì a litigâ,
Dissan, vanni[8], ti æ raxon,
Contraddìte no se pêu,
Ma poi dentro in to so coêu,
Oh che birbo de Moscon!

[p. 42 modifica]

Quando un Ommo è conosciûo
Pe' invidioso, e maldicente,
Se o ve loda, o n’è credûo,
O ve fâ do mâ co-a gente,
Se o ne dixe incangio mâ,
Ber per voi, lascïœlo fâ.[9]

  1. a assostâ
  2. stava a miâ
  3. pin-na e cæa
  4. aggueitâ
  5. tanta
  6. tägnâ
  7. Coscì
  8. Ghe dixeivan
  9. Ben per voî, lasciælo fâ