De le questioim de Boecio/Libbro II/7

Da Wikivivàgna
De le questioim de Boecio
7 - Hic uult Propheta ostendere gloriam huius mondi non esse petendam [...]
ms. Franzonian 56, 357a-386a, pubricæ inti "Studj Liguri" da l'E. G. Parodi inte l'Archivvio Glottologgico Italian, vol.14, 1898
notte do Parodi

[p. 65 modifica]VII. Hic uult Propheta ostendere gloriam huius mondi non esse petendam, et per quinque raciones, quarum prima per comperacionem a[d] cellum, seconda per comperacionem et ex differencia(m) [de] moribus et lingua, tercia per diuerssitatem iudicij hominum, quarta per comperacionem[1] ad eternitate[m], quinta per comperacionem ad homines.


B. dicit: “Tu sai che couea de le cosse terrenne a(m) auuo pocha segnoria sum noi. Ma aso che uirtue no fosse oblia, se uossemo inuexendar de le bezogne comunne, no miga como alchum chi lo fam per esser renomay.„ Dixe Propheta: [p. 66 modifica]“Piaxeme clie tu no uollessi obliar uirtue, ma a quelli chi so fam per cresser de renomaa no dago e alchum losso. Che se noi cerchemo le raxoim de li astrologi, noi troueremo che a la comperaciom e respeto de la grandessa de lo cel, tuto lo circuito de la terra par niente o um sor pointo[2]. De lo quar, segondo Tollome, po esser scarsamenti habitao la dexenna partia, minuandolo mar, fiumi, pau e desserti. Doncha no e seno a cobear in destender renoma in si picem logo e inclusso. Anchor che monte nacioim ge habitem; ma si se dessemegiam de lengoe e de mainere, si che in um logo e loao um costume chi e biassmao e punio in um aotro. Per la quar cossa o per l’asperessa de li camim, no sollamenti li nomi de li singullai homi, ma quelli de le citae e prouincie no possamo saueir. Che a lo tempo de Marcho Tullio Roma, chi era in so aoto cormo e themua da li Perssiaim e da pusso aotre nacioim, no era anchora cognuss[u]a otra li monti de Cospia[3]. Como do[n]cha passera lo nome de um solo homo unde Roma no passa? Per che homo no se de forssar d’alargar so nome in lo picem termen e dura de questa uita pressente, ma se de far acognosser a la uita de la ternitae, chi e senssa fim, a la quar ella no se po comperar. Che doe durae chi abiam fim, quanto l’unna se sea maor de l’aotra, se pom bem aingoar per multiplico; ma che l’unna agia fim e l’aotra [no], trouar no se po in lor proporciom d’ingoallansa. Per che lo renomar de questa uita comperao a la ternitae e niente; per che chaum homo de adrissar soa conssiencia e uirtue a meritar lo bem senssa fim, e no aurir le oregie a lo stronar de lo pouo, ni de demandar loguer de esser loao de parolle. Che fa a li prodomi (f. 367 a) esser renomai de le cosse terrenne, se quando li corpi morem l’annima e allegra de partisse da la terra?„


VII. Hic probat Propheta gloriam huius mondi uanam esse e[t] nullo modo dexiderandam, quoniam fama, gloria, diuicie, honores et uoluptates e[t] simillia pereunt et in nichillo reuertuntur.


Quello chi in renomar[4]
mete tuto so penssar,
auissar de bem lo cel
e le grainde ouere de Dee;
5che cossi auera umta,
se in cresser so nome pointa.
Che in terra no po romaneir
orgogioxi ni manteneir
lor uita per renomar[5],
10ni l’anger de morte schiuar;
che morte prende per ingoar
picem, grande e comunal.
Unde e lo corpo de Platom?
unde e Brutus?[6] unde e Catom?
15Le scripture chi notoria
ne fam[7] soa uanna gloria,
no li sostrasse[m] de morte
ni de penne leue ni forte.
Voi chi fama perchassai,
20suar dei no seay cassai
de la celestial gloria:
aueir deuey in memoria
che quando partirei de sa
che uoi renderey raxom de la.

  1. comperacionum
  2. pianto
  3. Il lat. ha Caucasum montem, ma il frc. les mons tospiens (o cospiens?).
  4. Probabilmente renomaa.
  5. Come alla n. prec.
  6. Il secondo u incerto.
  7. Sopprimo, dopo fam, un de.