De le questioim de Boecio/Libbro I/1

Da Wikivivàgna
De le questioim de Boecio
Hic ostendit, Proffeta quomodo uenit ad consollando[m] ipsum in habitu pulcre mulieris.
ms. Franzonian 56, 357a-386a
pubricæ inti "Studj Liguri" da l'E. G. Parodi inte l'Archivvio Glottologgico Italian, vol.14, 1898
notte do Parodi

[p. 52 modifica]I. Hic ostendit, Proffeta quomodo uenit ad consollando[m] ipsum in habitu pulcre mulieris.


Comtemplando me dollor, parceme ueir unna dona monto ancianna, da aueir in grande reuerencia, cum li ogi monto ihairi, mostrandosse per-fiaa de grandessa de dona, e aotra fia cresser tam fim a lo cel, tanto che li mei ogi no la poeam ihairi. Vestia de uestimenta delicatissima e duraber, che monti za forssam de strassar, in la qual era [b] scripto de sota in su, como a scharim, in parolla grega, chi signifficha Proffeta, so e Praticha[1] e Teoricha. Quando ella ui le Mussete chi me conffortauam, ella se ne mostra de corossar, digando: “Vagam uia questi rubaodi chi no dan remedio a dollor, ma lo acressem, cum dollsor inueninao e spinne d’africiom[2] trayando li cor de li homi, strenzando lo gram fruto de raxom per soe luzenge.„ E disse: “Lassenme goarir questo maroto, chi e stao norio de nostri costumi.„ Laor quelli repreixi inssim deffora uergognoxi, e mi chi auea li ogi turbai e lacrimoxi no cognossea bem soa grande aotoritae, e como xboio atendea pur a ueir so che ella farea. E ui-lla aprossimar a mi, remirando mea fassa angossossa, digando la inffrascripta rixma per nostra turbaciom:

  1. Patriarcha
  2. de fereciom