Cava in to remoin 1930/GIORNÂ DE SÔ

Da Wikivivàgna
In to remoin de Gioxeppe Cava
Giornâ de Sô

[p. 48 modifica]GIORNÂ DE SÔ

Un sô sûperbo in çê, ûnn'aia finn-a,
ûnn'allegria in to chêu, a mente sveggia,
n'axillo aççidentôu che o me strascinn-a[1]
a gode fêua de casa 'sta mäveggia.

E tî, casetta cäa, no te tradiscio
se cedo a-a suggestion de 'sto splendô;
ti ë bella comme ûn nïo, ma preferiscio
godîme all'aia averta questo sô.

'Sto sô coscì sgreion e coscì ricco,[2]
che o scenta via i tesori co-a sabacca,[3]
che e perle o versa in mâ, o indora ö bricco,[4]
e-o vermo o no desprexa ni a trabacca.[5]

[p. 49 modifica]

'Sto sô tanto larghê che o rende bello[6]
quanto o tocca co-a lûxe da sêu gloria,
che ö sascettin trasforma in t'ûn gioiello,
e de colori o stende ûnn-a baldoria.

Tì ascì, casetta mae, te fa ciû bella,
te innonda de salûte e de sorriso,
a vëgia etae da-e mûagie o te scançella,
ma fêua trasforma a taera in paradiso.

  1. Axillo: prudore, smania, allegria.
  2. Sgreion: sciupone.
  3. Scenta: getta - sabacca: cesta bassa e larga.
  4. Bricco: monticello.
  5. Trabacca: soffitta.
  6. Larghê: generoso, disinteressato.